Małgorzata Sarbak - harpsichord | pianoforte | tangentenflügel

„Klawesynistka o wspaniałej wyobraźni i technice, fenomenalnej muzykalności, która ultralogiczną muzykę Szymańskiego filtruje przez nieziemską emocjonalność. (…) Through the looking glass…III chce zmieść w tym wykonaniu z powierzchni pamięci inne utwory, inne interpretacje. (…) Wszystko to Sarbak wygrywa perfekcyjnie. Bezlitośnie. (…) „

Tomasz Cyz, redaktor naczelny, Ruch Muzyczny

„Trzy lata temu zachwycaliśmy się partitami Jana Sebastiana Bacha nagranymi przez niezwykle utalentowaną klawesynistkę Małgorzatę Sarbak dla niezależnej wytwórni Lado ABC, teraz mamy natomiast powód, by kontentować się produkcją o wiele bardziej ambitną, a przy tym niezwykle udaną – monograficzną płytą prezentującą klawesynową twórczość Pawła Szymańskiego, współczesnego polskiego kompozytora. (…)
Interpretacje Małgorzaty Sarbak, dla której Szymański napisał tytułowy utwór „Dissociative Counterpoint Disorder”, idealnie tej wizji artysty odpowiadają – jej gra jest lekka, pełna wdzięku, bardzo zdecydowana i w ponadczasowym stylu, którego Szymański szuka w swoich kompozycjach na klawesyn.”

Dariusz Wasilewski, Magazyn muzyczny,płytowy i audiofilski

„Prawykonanie każdego utworu Pawła Szymańskiego staje się dużym wydarzeniem. Kameralna przestrzeń foyer Teatru Studio w całości wypełniła się słuchaczami, a to dość rzadki widok na podobnych koncertach muzyki współczesnej. Magnesem musiało być nie tylko nowe dzieło, lecz także wschodząca gwiazda klawesynu Małgorzata Sarbak, genialnie interpretująca muzykę J.S. Bacha oraz utwory klawesynowe Szymańskiego.”

Ewa Cichoń, Ruch Muzyczny

„Różnorodność bachowskich Galanterien – owych czterdziestu miniaturowych klejnotów, odczytywać możemy dzięki sugestywnej i wyrazistej interpretacji klawesynistki. Spojrzenie Małgorzaty Sarbak na I tom Clavier-Übung jest tyleż wirtuozowskie, co wyrafinowane i z dużą wnikliwością poszukujące istoty przesłania kompozytorskiego. Partity w jej ujęciu to potężna dawka rozrywki, tej najwartościowszej, poruszającej nie tylko zmysły, lecz również rozum i ducha. „

Witold Paprocki – recenzent „Ruchu Muzycznego”

„(… ) to jest niesamowicie emocjonalne nagranie i granie i to jest wielki atut tego nagrania (…) niesłychanie świeże, brawurowe, burzliwe (…) wspaniała dyspozycja techniczna, świetna umiejętność gry klawesynowej, techniki klawesynowej we wszystkich aspektach (…) bardzo wiele tańców, fragmentów jest granych zamaszyście, z temperamentem, z taką siłą witalną, to jest porywające (…)”

Ewa Obniska, Polskie Radio Program II („Płytomania”)

„Pierwsze polskie klawesynowe wydanie partit i od razu dobre! [jedno] z najlepszych, jakie kiedykolwiek wyszły na CD”

Audiolifestyle, magazyn muzyczny, płytowy i audiofilski 

„Wszystkich pochłonęła hipnotyzująca gra klawesynistki, pod której palcami części uszeregowane według kolejności Toccata, Allemande, Courante, Air, Sarabande, Tempo di Gavotta, Gigue imponowały zegarmistrzowską precyzją techniczną i wielkim zrozumieniem formy, jaką jest partita (suita). Pierwszy biograf Bacha, Nikolaus Forkel, pisał: „nigdy dotąd nie widziano i nie słyszano tak znakomitych kompozycji klawesynowych”. A zagranych tak ujmująco – nie widziano i nie słyszano od dawna. „

Agnieszka Topolska, „Ruch Muzyczny” (recenzja po koncercie)

„Znakomita klawesynistka grała nie na klawesynie, lecz na naszych sercach i emocjach (…) Publiczność jak zaczarowana towarzyszyła artystce zarówno w chwilach wyciszenia, jak i podczas natężenia emocji. „

Jakub Brodacki (recenzja po koncercie)